Polska Filharmonia Bałtycka im. F. Chopina w Gdańsku umożliwia melomanom uczestniczenie w koncertach symfonicznych drogą internetową, dostarczając sztukę wysoką wprost do ich domów, podobnie jak większość orkiestr w Polsce i na świecie, z uwagi na epidemię oraz zamknięcie sal koncertowych dla publiczności.

9 kwietnia w programie wieczornego koncertu – zatytułowanego Koncert Najlepszych Dyplomantów aMuz –znalazły się dzieła Fryderyka Chopina oraz Gabriela Faure. Orkiestrę poprowadził George Tchitchinadze, gruziński dyrygent dobrze znany polskiej publiczności, a solistą koncertu był Piotr Pawlak – młody, fantastycznie zapowiadający się pianista, mający w swoim dorobku występy zarówno w Europie, jak i na innych kontynentach.Czytając notkę biograficzną Pawlaka można mieć wrażenie, że oto w postaci młodego pianisty objawił nam się człowiek renesansu: poza grą na fortepianie studiuje dyrygenturę i ukończył matematykę na Uniwersytecie Gdańskim. Pośród sukcesów pianistycznych znajdziemy też laury na konkursach organowych i improwizacji fortepianowej, medale z ogólnopolskich i międzynarodowych olimpiad matematycznych. I – co aktualnie chyba najważniejsze dla polskich melomanów – jako laureat II nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie (2020 r.) jest zakwalifikowany do XVIII Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego, który – miejmy nadzieję – odbędzie się jesienią tego roku.

II Koncert fortepianowy f-moll F. Chopina stanowi dla wykonawcy wyzwanie nie tylko z uwagi na poziom trudności, ale też znaczenie tego dzieła w literaturze instrumentu. Młody artysta wykonał Koncert z ogromną gracją i pieczołowitością. Zwracała uwagę dbałość o jakość brzmieniową nawet najdrobniejszych nut w częściach skrajnych. Larghetto zaś jawiło się jako finezyjnie delikatne przy zachowaniu ogromnej ekspresji.

Dziełem, w którym na pierwszy plan wyszła orkiestra była suita Dolly Gabriela Faure. Utwór, który stanowi swego rodzaju muzyczne ilustracje z życia córki kochanki Faure’go– Emmy Bardac, skomponowany oryginalnie na duet fortepianowy został w późniejszym czasie zorkiestrowany przez Henriego Rabaud. Kompozycja fantastycznie zaprezentowała bogate walory brzmieniowe zespołu, od pogodnej i delikatnej części I – Berceuse, poprzez walc Kitty(którego bohaterem jest Ketty – pies Emmy Bardac) aż do części VI – Le pas espagnol ukazując monumentalną, ale jakże energetyczną grę orkiestry.

Koncert stanowił niewątpliwie ogromną przyjemność dla ucha, jakże pożądaną szczególnie w czasie społecznej izolacji. Posłuchać go można na kanale YouTube Orkiestry:  

Kategorie: Relacje

0 komentarzy

Dodaj komentarz

Avatar placeholder

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *